Vita d'un cavallo.

‘Nu jornu era cavàddru disiàtu

D’oro e d’argèntu avìa ‘a mangiatura,

Intra ‘nu catu d’oru abbiveràtu

E ‘a biàva avìa senza misùra.

Mo’ mi viju a ‘stu margiu riligàtu

I pedi mi li serra la pastùra.